εν της παπαθκιάς τα ξύλαΦράσηΚοινή αργκόΛέγεται όταν ανακαλύπτουμε την αξία κάποιου πράγματος στο οποίο αρχικά δεν δίναμε ιδιαίτερη σημασία. ΣημειώσειςΗ ιστορία αναφέρει πως κάποτε ένας παπάς έκοβε ξύλα και η παπαδιά άφηνε τους γείτονες να παίρνουν όσα θέλουν. Ο πατήρ που μουρμούραγε, έριχνε αυγά στον τοίχο, αφού η παπαδιά που δεν γνώριζε τον κόπο που χρειάζεται το κόψιμο των ξύλων, συνέχισε απτόητη να δίνει ξύλα στους γείτονες. Κάποια στιγμή τα ξύλα έλειψαν. Κι αναγκάστηκε να πάει να κόψει μόνη της. Και τότε συνειδητοποίησε πόσο δύσκολη δουλειά είναι και πως μετά από όλη αυτήν την κούραση δεν είναι για χάρισμα. Όταν λοιπόν ήρθε ο πρώτος γείτονας να πάρει ξύλα εκείνη είπε: «Τωρά εν της παπαθκιάς τα ξύλα!»...