Ο Πελλαντρίκος ήταν αληθινό πρόσωπο, που έζησε στο Βαρώσι το δεύτερο μισό του 20^ου αιώνα. Οι πληροφορίες που ακολουθούν προέρχονται από διδικτυακή συζήτηση.

Όντας Βαρωσιώτης ο τζιύρης μου, εφάνην μου περίεργον που εν έκοψεν ποττέ κουβένταν. Αρώτησα τον, τζαι λαλεί μου ότι έξερεν τον καλά τον Αντρίκκον που τον τζιαιρόν που ήταν μιτσής - επεριπέζαν τον Αντρίκκον ούλλοι οι άλλοι μιτσιοί, τζαι τζείνος έφτυννεν τους. Όμως ήταν πολλά καλόν πλάσμαν λαλεί τζαι πολλά καλή ψυσιή. Είσιεν έναν φίλον του τζιυρού μου, του οποίου η μάνα ήταν πολλά καλή γεναίκα τζιαι έβαλλεν του Αντρίκκου φαΐν, οπότε έξερεν τον που τζιαμαί. Υποθέτω ότι επειδή ο τζιύρης μου εσυμπάθαν τον εν έκοψεν ποττέ κουβένταν.

Ο Πελλαντρίκκος με την τζυλυτούραν εσταμάταν το τζύλημα μπροστά στο σπίτι μας για να πιεί νερό που το επρόσφερε πάντα η μάνα μου. Ταλαιπωρημένος άνθρωπος αλλά πιστεύω πως μέσα στη διστυχία του ήταν ευτυχής. Είδες καμιά φορά την "φάρμα" με τες τζυλυτούρες του Πελλαντρίκκου; Τες εφύλαεν γυαλισμένες σ' ένα χωράφι δίπλα από το σπίτι του, όρθιες και στημένες με συμμετρία σαν στρατιώτες σε παράταξη. Θα ήταν πέραν των 50.

Πηγή: http://acerasanthropophorum.blogspot.com.cy/2011/03/blog-post.html.